جاده سبز

بهار که می آید دستان باد بوی شکوفه می دهد.

جوانه های درختان با نوازش باد ونسیم جان دوباره می گیرند.

خدایا.....

رویش دانه ها عظمت تو را فریاد می زند

پس ای انسان....

برخیز که می رود زمستان 

بگشای در سرای بستان

برخیز که بادصبح نوروز

در باغچه می کند گل افشان

هیچ کس منتظر ما نیست گلم

هیچ کس منتظر خواب تو نیست

که به پایان برسد 

لحظه ها می آیند سالها می گذرند

وقرنها همه با هم تفاوت دارند

هیچ پروازی نیست که بر ساند ما را به

قرن2000

تو خودت با دو بال اندیشه علم به 

آینده برو 

به تلاش دگران چشم ندوز

 زندگی ساعت دیواری نیست 

که بخوابد گاهی

پیش رو با توان دل خود 

مولا ی عاشقان

قسم

به عشق ندبه خوانان

سینه ای که مهر تو در ان است به آتش دوزخ نسوزد.

چشمی که به انتظار دیدار تو باز است

گریان دنیا وآخرت نگردد

مولای عاشقان

انتظار تو

درد دل سوخته ماست

رهایی فریاد می زند

منجی بیا

ستمدیدگان فریاد میزنند

 صداها در گلو مانده  

اشکها در چشم ونگاهها نظاره گر قبله مسلمانان است 

منجی بیا

 بیا آزادی هدیه نسل پر فریاد ماست

ما وامانده دل خودیم 

رهایمان کن

از خود از منیت  

مولا جان ادرکنی

امید دارم همیشه سبز باشی

 امید دارم همیشه بر لبانت خنده باشد

 امید دارم همیشه در انتظار نور

به خورشید خیره شوی

 امید دارم شبرا به سپیدی صبح ببخشی

 من به تو شاگرد سفیدم امید دارم چرا که تو را همیشه زیبا دیده ام